Zachodnioazjatycki naszyjnik

Okres: Około I tysiąclecia p.n.e.
Pochodzenie: Azja Zachodnia
Materiał: Biały kamień
Wymiary: (w przybliżeniu) połowa długości 31,3 cm, koralikowa połowa długości 19,5 cm

Zachodnioazjatycki naszyjnik, nawleczony na sznurek, składa się z różnorodnych kamiennych koralików o żywych odcieniach bieli i kremu. Koraliki mają różne formy: rurkowate, okrągłe i wielokątne, jednak wszystkie są zbliżone pod względem wielkości. Charakterystyczne dla tych koralików są naturalne prążki oraz pewna chropowatość powierzchni, co dodaje im unikalnego wyglądu. Każdy koralik różni się kształtem, odcieniem i fakturą, co sprawia, że naszyjnik jest wyjątkowy.

Biżuteria, w tym pierścienie, bransoletki i naszyjniki, była obecna w prawie wszystkich starożytnych społeczeństwach i stanowi jedną z najstarszych form sztuki. W Mezopotamii, w zachodniej Azji, powstały liczne, interesujące wzory biżuterii, w których twardy kamień był popularnym materiałem wykorzystywanym przez starożytnych do ozdabiania ciała. Wyrafinowanie społeczeństwa można dostrzec w ich umiejętności tworzenia biżuterii, a misterne wzory i rzeźby stanowią częsty element wykopalisk archeologicznych.